Category: Pisanie prac zaliczeniowych


Jak to z Sylwestrem było - chrześcijańskie ingerencje w kalendarz

Kalendarzyk juliański funkcjonował bez większych przekształceń przez więcej niż trzysta lat. Zmiany rozpoczęły się dopiero z początkiem IV w. n.e. wówczas władzę w Rzymie sprawował cesarz Konstantyn Wielki. W 312 roku po wygranej bitwie o Italię dał chrześcijanom wolność wyznania, a w dalszej kolejności pełne Cesarstwo rzymskie przyjęło inną religię. Chrześcijaństwo zainicjowało pytać o czas i terminarz ze swojej perspektywy. Priorytetem stało się ustalenie dokładnych dat świąt kościelnych, a przede wszystkim daty narodzin Jezusa Chrystusa.

Pierwsze zmiany w kalendarzu juliańskim wprowadził papież Sylwester Oraz, który pragnął sprecyzować dokładną datę święta Zmartwychwstania Pańskiego. W 325 roku n.e. papież Sylwester zwołał sobór nicejski, na którym ustalona została data Wielkanocy. Bardzo istotne chrześcijańskie święto miało przypadać na wstępną niedzielę po wiosennej pełni Księżyca, tak więc między 22 marca, a 25 kwietnia. Takie ustalenia następny raz połączyły kalendarz juliański z kalendarzem księżycowym. To w tej chwili Sylwestrowi Oraz zawdzięczamy siedmiodniowy tydzień nawiązujący do biblijnego opisu stworzenia Świata z niedzielą - dniem świątecznym.

Zmiany wprowadzone poprzez papieża Sylwestra były wierzchołkiem góry przekształceń, które czekały kalendarzyk na powierzchni wieków. Następna reforma odnosiła się do sposobu zapisu czasu i liczenia lat. Były lata dwudzieste V w. n.e., kiedy opat rzymski Dionizy Nieznaczny otrzymał od papieża Jana I (523 - 526) zadanie sporządzenia chronologicznego zapisu dziejów chrześcijaństwa. Dionizy ustalił, iż Chrystus urodził się 25 grudnia 753 a.u.c., a po ośmiu dniach, czyli 1 stycznia 754 a.u.c., zgodnie z przykazaniami Prawa Mojżeszowego, został obrzezany. Taki w tym momencie dzień został poprzez niego uznany za początek nowej ery, I Rok Pański (Anno Domini).

Next page →